Ik droeg mijn tranen
gevangen in de kom van
mijn verschroeide handen
naar jouw doodsgezicht
gevangen in de kom van
mijn verschroeide handen
naar jouw doodsgezicht
Mijn zout water, waarmee
ik het leven wilde terugbrengen
mijn God.. vergeef me
jouw ogen bleven dicht
ik het leven wilde terugbrengen
mijn God.. vergeef me
jouw ogen bleven dicht
Over een kronkelend pad
vervolg ik het gedachteveld
van mijn herinnering
vervolg ik het gedachteveld
van mijn herinnering
welk leidt het zalvend spoor
naar de Gouden poort, voor eens
onze hereniging
naar de Gouden poort, voor eens
onze hereniging
mijn broertjelief..