Als een dorre woestijn waar geen leven groeit
is een mens zonder principe of geloof
gevoelloos voor noden van medemens doof
met een hart waarin geen medeleven bloeit.
 
Een dode akker verborgen in een kloof
waar geen zonlicht de aren kan doen rijpen
en het duistere zaad vrij rond kan grijpen
gevrijwaard voor praktijk van kwaad en roof.
 
Zelfs de dorste woestijn zal vruchten geven
en bloeien als een schitterend paradijs
gevoed met het geesteswater van de doop
 
zal die dorre vlakte eindeloos leven
ons drenken en voeden met zo menig spijs
wil ons sterken met geloof, liefde en hoop.