de maand van winterse kou.
Waarin we onze denkwijze verbreden,
en waar de wapenwet,
slechts twee dagenlang,
word stopgezet.
Christus word opnieuw geboren,
ieder jaar opnieuw,
zullen we dit horen.
We leven in een waan,
en denken niet na,
over een andere wereld,
en hun bestaan.
Een wereld waar armoe is en pijn,
oorlog en ziektes,
het zou niet mogen zijn.
Waarom steeds vechten,
waarom honger en nood.
Waarom gaan er steeds maar,
zoveel mensen dood.
Ze sterven te vroeg,
voor ze hebben geleefd.
Een mens, een kind,
dat ooit naar geluk heeft gestreefd.
Soms nog maar net geboren,
moest het weer gaan,
heeft zijn leven verloren,
zonder te weten,
van ons aardse bestaan.
Is het dit alles wel waard,
bommen, kannonnen, geweren,
komt er ooit vrede op deze aard.