van de bomen
ben je gekomen
in sprookjessfeer
de tijd verstilde
wilde niet dat
wij ontdooiden
want jij was daar
ik paddenstoelde
vuur in open haard
dichtte de gordijnen
jouw handen in de mijne
buiten wintert het
we hebben samen maar
de kerststal opgezet
ja jozef en maria
zo gaan we
naar de kribbe
het kind als stralend
middelpunt weer in ons midden