Lief kind, zo pril nog, zo teer.
Je bent in mij geboren:
ik leef meer en meer.

Als ik je zie, lach ik.
Als ik je oppak stijg ik.
Als je me aankijkt, straal ik.
Als ik je hoor, snel ik op je af.

Als ik je in mijn armen houd,
dan ben ik in het paradijs.
Als ik je kus bemin ik
als nooit ooit.

Als je vraagt, dan geef ik.
Gestild alle verlangen,
geven is ontvangen.

Vervulling van mijn dromen,
had ik je maar eerder aangenomen.

Dank dat jij, eeuwenlang verwacht,
zoals voorzegd te Bethlehem,
in die stikdonkere nacht
bij ons bent gekomen.

2005 (Micha 5:1; Psalmen 131:2; 134) {jcomments on}