Toch een plekje

Toen er een gebod uitging om zich te laten beschrijven
Leek Maria te verstijven
 
Want haar tijd is bijna daar
‘Waar wil God dat ik mijn kindje baar?’

Toch gingen ze op pad
En naderden zo Betlehem’s stad

Al zoekende waren Jozef en Maria nog laat buiten
Achter zich hoorden zij de deuren weer sluiten
Geen plek, geen plaats voor hen om te slapen
Tot plots klonk, er is een plek, daar bij de schapen

Snel werd het een en ander weggezet
En een kribbe moest dienen als het Kindje zijn bed
Aan de hele omgeving konden Jozef en Maria zich niet meer storen
Want in die nacht werd hun Kindje geboren