Het licht in de duisternis
Iedereen lijkt tevrede
Het geloof brandt met kerstmis.
Een kaars die wordt ontstoken
Door een mens met een warm hart
Verspreidt zijn licht onafgebroken
Deze kaars geeft een nieuwe start.
Een afgedwongen vrede
Schaduw van zwart en wit
Dat is enkel een vrede
Waar geen kern in zit.
Mensen die in de schaduw leven
Kijken over hun schouder vooruit
Kunnen zelfs geen glimlach geven
De zin van het leven is er uit.
Als de kaarsen gaan branden
Denk dan aan de mens
Die moet leven in landen
Met alleen een Licht wens
Laat al je kaarsen branden
Zodat de duisternis verdwijnt
Het Licht gaat zo door vele landen
Totdat ergens een glimlach verschijnt.