Straks zullen we devoot
de stille nacht bezingen,
een ogenblik bevrijd
van vele aardse dingen.
We heffen blij het glas
in deze donk’re dagen,
want met zo’n kerstdiner
valt er nog niets te klagen.

Maar is dit wel waarom
de Heiland is gekomen,
Hij deze grootse taak
eens op zich heeft genomen,
om als een kwetsbaar Kind
op aarde te verschijnen,
waardoor de duisternis
voor altijd zou verdwijnen?

Herdenken wij die dag,
dan wordt het stil vanbinnen
en zullen wij ons saam
als mensenkind bezinnen.
Is na tweeduizend jaar
ons aller liefde laaiend,
gaan wij met Hem op weg
Zijn hemelschatten zaaiend?

Het leven Gods in ons
zal meer gestalte krijgen
en al wat aards is zal
in onze zielen zwijgen.
Waar Jezus eenmaal liep,
daar zullen wij ook lopen
en als een koningskind
geloven, bidden, hopen.

Dan wordt het grote feest
veel meer dan kerstboomstukken.
Dan zal Zijn vredestocht
voor ons als mens gelukken.
Dat is de waarde van
hetgeen Hij ons wil zeggen:
Geheel je levensloop
blij in Gods handen leggen!