Mijn Heere moest U zoveel lijden?
in de hof Getsemane strijden?
Alsof er niemand stond om U heen…
Eenzaam verlaten door iedereen?
Hing U aan het kruis voor mijn zonden
Gebroken, vermoeid vol met wonden?
Om tenslotte de dood in te gaan
Wie zal deze lijdensweg verstaan?
Ik heb mezelf gebracht in de nood
Heb niets anders verdiend dan de dood.
Ik had zoveel pijn moeten doorstaan
En deze lijdensweg moeten gaan.
Woorden schieten mij werk’lijk tekort
Terwijl het wonder steeds groter wordt…
Mijn Heere mijn grote schuld betaald
Terwijl ik heb gedwaald en gefaald.
In gedachten in Getsemane
Worden druppels tranen tot een zee.
Verkerend bij de plaats Golgotha
Jubel ik steeds over Zijn gena!
In de hof van Arimathea
Is het dat ik mijn ogen opsla
Het graf is leeg, nu weet ik dat Hij
opgestaan is uit het graf voor mij!
Geef mij in deze dagen meer zicht
Op het werk wat U toen hebt verricht.
In verwondering buig ik mijn hoofd
Uw grote Naam zij eeuwig geloofd!