Verzoening

En zie, mijn Jezus hing daar aan het kruis
de dood beangstte Hem, met helse pijn
en vastgeslagen, ver van ‘t Vaderhuis
verwond, bebloed, ja Hij, volledig rein

En zie, mijn Jezus hing daar aan het kruis
met links en rechts een man zo vol van schuld
soldaten hielden wacht, alom gespuis,
verlaten, in de duisternis gehuld

En wij, wij liepen maar in ‘t donker rond
als schapen, ieder zocht zijn eigen pad
de wandaad kwam op Hem, die Hij doorstond,
door onze zonden werd Hij afgemat

En hangend aan dat hout gaf U de geest
- ik houd mijn adem in – het is volbracht!
Uw liefde schijnt ons tegemoet, geneest:
want U verzoent en haalt ons uit de nacht