Het is een oud gezegde,
’t is waar en veel beproefd.
Je hoort het mensen zeggen,
die moe zijn en bedroefd.
Soms werd verlies geleden,
soms vond een kind de dood.
Vaak waren ’t zware tijden,
denk eens aan hongersnood….
 
Elia vond die mensen,
een moeder en een zoon.
Ze gaven hem wel onderdak,
maar wat had hij als loon ?
’t Was slechts zijn Godsvertrouwen,
hij wist wie bij hem stond.
Al was ’t ook dagelijks hopen,
hij stond op vaste grond.
 
De grond voor Godsvertrouwen:
geen olie in de kruik….
en ook het kleine beetje meel,
was goed voor het gebruik.
Hij sprak de moeder moed in,
bevestigde Gods woord…
En nog heel lang hierna,
bleef dit verhaal gehoord!
 
De dood was in de pot,
mensen vol droefenis.
Maar moedig in geloven,
dat God steeds bij hen is.
Dit geeft weer nieuwe krachten,
natuur en mensen saâm,
al  zijn er vele  vragen:
Waag het met God voortaan !
………………………………………………..
 
Zie 1 Koningen 17 : 7-16
 
Vers 12 “…ik heb niets meer in voorraad,
alleen een handje vol meel in de pot  en
een restje olijfolie in de kruik….”  (nbv)
……………………………………………………………..