Op de akker van ons leven,
gaan we als de landman voort.
In de taak van God gegeven,
zorgen dat de ploeg goed spoort.
 
Wie daarbij wordt  afgeleid,
door wat achter is gebleven,
raakt het spoor een beetje kwijt.
Zo komt een kronkel in het leven.
 
Straks  opnieuw de ploeg gevat,
’t oog naar voren en omhoog,
in harmonie met heel de schat,
die God voor je in petto had.