Is muziek nou net het leven of is het leven net muziek ?
wie hierop het antwoord weet is redelijk uniek.
Toch wil ik proberen een brug te slaan tussen deze twee,
meer omdat ik houd van het leven en de muziek gaat daarin mee.
Zie het leven als een noot,
de ene keer is hij gitzwart en de andere keer erg bloot.
Is hij zwart dan klinkt het kort en heftig,
is hij bloot dan klinkt het lang en deftig.
Toch heeft het leven net als muziek zijn eigenaardigheden,
vaak klinkt het goed maar soms heeft het arrangement iets onder de leden.
Het kan een “blue noot” zijn of een “dissonant”
vaak is er na een tijdje gelukkig niets meer aan de hand.
Maar heftig wordt het pas als de noot de balk verlaat,
dan zit je aan de top van je bereik en merk je dat het moeilijker gaat.
Plots is dan het zekere verdwenen en maakt plaats voor ongecontroleerd spel,
wat eerst leek als een mooi papier wordt al snel een vervelend vel.
Door oefening en tijd blijkt het mogelijk te zijn jezelf hierin te vervolmaken,
zodat je niet alleen maar in de balk maar ook daar buiten mooie muziek weet te maken.
Het kost soms erg veel inspanning en tijd,
Maar na verloop van tijd wordt spelen buiten de balk zelfs een aardigheid.
Zo gezien zijn er veel overeenkomsten tussen het leven en de muziek,
Maar alleen van de muziek leven zou eindigen in tragiek.
Leef het leven zoals je het van de Schepper krijgt,
en maak muziek voor Hem die al ons verstand overstijgt.