Ongeluk Oss

Nog een vluchtige kus
En een snelle zwaai
Je kind gedag gezegd
In een handomdraai

Maar je kon niet weten
Wat zou gebeuren
Dat het de rest van je leven
Zo zou kleuren

De Stint op weg
Gevuld met kinderstemmen
Spoorbomen naar beneden
Maar je kon niet remmen

Voelbaar het verdriet
Om wat was en niet meer is
's Avonds de lege plek aan tafel
Een groot gevoel van gemis

Onbeschrijfelijk verdriet
In gedachten weer terug
Bij het afscheid van die ochtend
Was het maar niet zo vlug...