Oorlogskind

Je loopt eenzaam en verlaten
door de kapotgeschoten straten.
Je hartje doet enorm pijn
je huilt om mensen die er nooit meer zullen zijn.
Je tranen trekken zwarte strepen over je met modder besmeurde gezicht
je angstig kijkende ogen lichten op in het morgenlicht.
Je jeugd is je voorgoed ontnomen
weg zijn al je mooie kinderdromen.
Je voelt steeds weer die bittere pijn
je ziet de herinneringen die zo ondraaglijk zijn.
Je hebt geen huis en geen toekomst meer
je loopt alsmaar door de kapotgeschoten straten op en neer...