DE MORGEN
jong was ze
helemaal gaaf...
kind, oorlog, jeugd,
verliefd, hopeloos verliefd,
getrouwd.
DE MIDDAG
jong waren ze,
kinderen,
vier
om het leven te vieren.
geluk
met een hoofdletter G
van Geloof in God,
in elkaar en in de Liefde
met een hoofdletter L
van Leven
voor en met elkaar
DE AVOND
Wortelen
in elkaar
en als gezin
en tot op het bot
beseffen
dat het goed is.
Dat de liefde
hoogtij viert.
DE NACHT
Te vroeg
véél te vroeg
kwam de nacht
geknakt
de dood
als een dief
in de nacht,
alleen....
alleen verdergaan,
alleen.....
haar taak volbrengen
alleen....
door alle hoogte en dieptepunten
van het leven gaan.
zó jong!
het zou niet
moeten mogen.
DE DAGEN NA DE NACHT
er kwamen toch nog
veel lichtpuntjes
na de nacht
en nu is ze oud
haar geest nog gaaf
méér dan gaaf,
haar lichaam,
ach laten we niets zeggen,
niet klagen,
daar houdt ze niet van.
zo is mijn moeder
DE NIEUWE DAG
zover is het niet,
gelukkig nog niet,
maar áls,
ja... dán,
dan verdient ze
meer dan het gewone
omdat ze haar leven
goed volbrengt.
mijn moeder...
"wat zal mijn vader
trots op haar zijn."
Vader met een kleine
én een grote letter!
(proza: niet door vers en rijm beheerste taal,
opgedragen aan mijn moeder op haar 80ste verjaardag)
-