Er komt ooit vrede

Het is nacht in het gebroken land.
Nog ver en verborgen woont 
ook hier Uw woord van vrede, Heer.
Tussen een "wereld" van kraters
en graven fluistert het zacht
Uw Naam.

Nog kleurt de einder rood van bloed
en vluchten mensen...
Doch de schimmen van verdriet
zullen ooit rusten.
De stilte vlucht nog voor
de wapens, maar zal herboren
worden...

Aan de verre horizon breken
de nevels van haat en geweld
weer open.
Temidden van koude en duisternis
- ergens in het puin - trilt 
een schuchter kaarslicht...

Woorden van vergeving en
barmhartigheid wonen er 
in gekwetste zielen en 
verlichten donkere pijn.
Het Licht van nieuwe hoop
gluurt er naar binnen...
De stem van Uw Geest 
zal gehoord worden, Heer!

Ik geloof, ik geloof...
Er komt ooit vrede (*)
in het gebroken land.

(*) nav 21 oktober internationale dag van de vrede