..en de dag des aanschijns
naderde de oude man bedachtzaam
opdat de tijd schreed
naar het spellen van zijn naam

het houwen en het hakken
ze waren bijna ingelegd
hij voelde met zijn vingers
de naam die hem was toegezegd

hij sloeg zijn ogen neer
de handen ineen gevouwen
het licht allang ontnomen

en vroeg toen aan zijn Heer
met blindelings vertrouwen
'laat mijn dag maar komen'..

Richard M. du Prée