Verslagen neergebogen.
Mijn handen gevouwen.
De dood zo snel gekomen,
niemand zal hieraan ontkomen
 
Geschokt door het bericht,
de ogen zijn op U gericht
naar een trouwe Schepper
die op Zijn tijd geeft en die neemt
 
De kaarsen doven
de dood nabij
tranen in mijn ogen
de wind dichtbij
 
Hij laat zich over het land horen
de steel knakt
zijn schoonheid gaat verloren.
iedereen kan het zien en horen
 
Ik zoek naar woorden
de klank sterft weg uit mijn stem
Hij die machtig sprak door een ernstig bericht
eerbied voor Hem
 
Tranen stromen
de kracht is ontnomen
maar tussen het verdriet door
geeft U gehoor
 
Maar door al het verdriet heen
klinkt Uw stem fluisterend ….
Ik.. ben met je, in alle dagen
in al het verdriet zal Ik jou dragen.
 
Kom tot mij, Mijn kind.
Kom tot de Vader en ik zal Mijn armen om je heen slaan
Ik zal de tranen wissen van jouw gezicht
Ik zal jou de kracht geven om de pijn te weerstaan.