Het is vandaag twee maanden geleden
dat jij in alle rust bent overleden
ondanks dat het gemis er al was
is het nu anders realiseer ik me pas.

Jij vulde een deel van mijn dagen
vooral met telefonische vragen
maar ook de dagen dat ik je bezocht
en samen met je tegen dementie vocht.

Ik voel me nutteloos en verloren
er is niets dat me kan bekoren
de telefoon mag ik nu rustig vergeten
en kan nu op alle tijden gaan eten.

Het leven heeft even weinig zin
het verdriet zit diep binnenin
ik weet dat God mij helpen wil
straks wordt de onrust wel weer stil.


6 januari 2023