Papa,

Onze woorden zijn als
een weemoedig lied,
dat achterbleef,
wanneer jij ging...(*)

Jouw blik zocht ooit het leven,
vol hoop en dromen...
Je zocht jouw weg,
gevat tussen moed en kracht,
angst en falen,
liefde en geloof.

En dan kwam de tijd,
dat jouw vermoeide handen
ons loslieten.

Een laatste kus,
een laatste gedachte,
een laatste blik,
onuitgesproken woorden,
een laatste gebaar.
Het afscheid naderde....

Jouw zoeken verstilde,
jouw blik werd naar 
de ziel gericht.
Je mocht rusten.
Jouw verlangen naar de Heer
is nu voldaan.

We laten elkaars hand 
wel los,
maar we blijven eeuwig
in elkaars ziel wonen.


(*) herinnering aan mijn vader,
die overleed op 8 januari 2021.