Paulus was als gevangene naar Rome gebracht
om daar voor de keizerlijke rechtbank te komen
hij had in Jerusalem meer dan twee jaar gewacht
voor ‘t komen tot een rechtszaak werd niets ondernomen

in Rome duurde het twee jaar voor het verder ging
in die tijd heeft Paulus veel gedaan en geschreven
daarna kwam er voor hem dat keizerlijk rechtsgeding
met als uitkomst wel of niet mogen blijven leven

het zag er voor Paulus niet goed uit, naar de Schrift zegt
bij de eerste zitting, zo schrijft hij, was hij alleen
geen had het aangedurfd hem bij te staan voor ’t gerecht
er was geen rechtsgeleerde die hem bijstond, niet een

en vermoedelijk was het vonnis reeds geschreven:
die onruststoker uit Jerusalem, weg met hem
Rome’s belang gaat ver uit boven Paulus’ leven
dit zorgt voor de Pax Romana in Jerusalem

en zo is het toen met Paulus in Rome gegaan
op een vroege morgen werd hij uit zijn cel gehaald
en zo ging het op het eind van zijn aards’ leven aan
geboeid mee gaan naar buiten de stad, zo staat ‘t verhaald

hij was Romeins burger, hij werd gedood met het zwaard
met één zwaardslag eindigde zo zijn aardse leven
maar het heil van Christus brengen, was hem alles waard
zonder zorgen heeft Paulus zijn leven gegeven

voor hem was klaargelegd de krans der rechtvaardigheid
die de Heere, geprezen zij Hij, hem zal geven
op de grote Dag van Zijn komen in heerlijkheid
zo staat het in twee Timotheüs vier geschreven

de Heer geeft die krans, zo schrijft Paulus, aan iedereen
die de wederkomst van Christus heeft lief gekregen
op die Grote Morgen ontbreekt er van hen niet één
zij komen elkaar in Jerusalem blij tegen


bij : Handelingen 21 : 10 - 14, en 24 : 27,
en 28 : 30 en 31; II Timotheüs 4