Terwijl ik nadacht over jonge levens,
die worstelen met hun vragen over God,
toen kwamen  in mij deze woorden:
“Het  hoeft niet zo te gaan, als eerder bij neef Lot”.

Hij moest in  ‘t leven  nog veel  lessen leren;
oom Abraham  liep  wel een eindje mee.
Maar  op het kruispunt  waar hij zelf moest kiezen,
speelde zijn egoïsme  plotseling  voor twee.

Hij koos het groene land aan gindse zijde,
de oudere man dacht na en vond het goed.
Hij nam genoegen met de slechte weide,
maar vreesde voor zijn neef, zijn goed en bloed.

Tenslotte werd het vluchten om te overleven,
want ’t plan van God kwam er nu duidelijk aan.
’t Gezin van Lot begreep dat het nu ernst was,
alleen de vrouw van Lot, bleef als een zout-paal staan.

In Lot zijn leven waren dikwijls vragen:
“Had God niet beter kunnen helpen onderweg ??”
Maar God heeft in de mens Zijn welbehagen,
alleen jouw vrije wil bezorgt je zoveel pech!
………………………………………………………………..…………………

Kun je  niet beter al vooraf een weg betreden,
die veiliger en beter leidt naar je succes ?
“Kijk dan omhoog en blijf op God  vertrouwen,
en  luister  naar Zijn Woord,  dat is de beste les !”
                                    

(’t Verhaal  over Lot is te lezen in Genesis 13 en 19.)