Donker van binnen, gebroken in verdriet.,
Afgesloten voor de wereld, niemand die het ziet.
Angst en woede dwalend door mijn hoofd,
Al mijn liefde weggeroofd.
Zoveel te zeggen maar heeft het zin,
Om uit te leggen dat ik ze wel bemin.
Met handen gevouwen en ogen dicht,
Zeg ik: Verdwijn uit het duister en kom in het licht.