Er zijn soms van die dagen
die verdriet lijken te dragen
je ziet de zon niet meer schijnen
voelt het licht langzaam verdwijnen.
Dan wil je schreeuwen naar God
waarom is dit leven nu mijn lot
laat alstublieft die pijnen weggaan
wat heb ik U toch misdaan.

Plots verschijnt er hemelhoog
over het land een regenboog.
God openbaart zich zo aan mij,
Hij is mij nu elk moment nabij.
Nooit wil ik meer bij Hem vandaan
elke minuut wil ik met Hem gaan.
Ik was Hem tot mijn grote spijt
héél even in mijn leven kwijt.
Klaas van Eijbergen