Wanneer je machteloos staat
aan de rand van
niemandsland,
dwaal dan rond
bij jouw verdriet...

Laat jouw ziel dan rusten
op de golven
en woon even
in de cirkels op het water...

Je kan niet treuren,
zoals jouw hart verlangt.
Doch weet...
het water bedekt
alle wonden, alle pijn.

Richt jouw blik
naar het tedere blauw
boven de bosrand.
Daar woont de troostende blik
van de Heer.

En wanneer het water
zacht over jouw broze
mijmeringen glijdt,
dan streelt de warme Wind
jouw ziel.
Je bent niet langer alleen.
Hij leeft met je mee.