Het leven wordt je gegeven, hoe... dat word je niet gevraagd.
God verwacht dat je alles wat op je weg komt draagt.
Vol vertrouwen, dat Hij naast je loopt en voor je zorgt in moeilijke tijden.
Daarvoor was immers toch zijn lijden.
Het klinkt zo simpel, maar voelt zo ontzettend zwaar.
Soms denk je, U bent er God, maar waar?
Er gebeurt soms zoveel wat je niet kunt plaatsen in je leven,
Dat het moeilijk is om je volledig aan God over te geven.
En toch weet je diep in je hart dat Hij altijd bij je zal zijn.
Maar je wilt zo graag iets grijpbaars tijdens je verdriet en pijn.
Tranen branden achter je ogen en de eenzaamheid slaat toe.
Al dat vechten maakt je zo verschrikkelijk moe.
En je vergeet te zoeken waar je, je antwoorden kunt vinden op al je vragen.
Je hoeft alleen maar te bidden en te vertrouwen om het te kunnen dragen.
Achteraf zie je vaak waarom je deze weg moest gaan,
Je leert weer een stukje van de weg die God met jou gaat te verstaan.
Je voelt dan weer de rust waarnaar je zo aan het zoeken bent geweest.
En merkt dat je, je weer laat leiden door de Heilige geest.
Verdriet en pijn horen bij dit leven.
Maar als de liefde van God overheerst zul je naar het goede blijven streven!
Zelf mag ik ondanks mijn verdriet en boosheid steeds weer merken,
God is er wel degelijk en wil mij juist door deze dingen sterken!
* Het gaat nu goed met mij, ik schreef dit gedicht in een moeilijke periode van mijn leven!
