Ik herinner mij het leven
voelde kouds ijs
gezicht door het raam
een blik in het paradijs
ik zie een schaduw
van een vrouw
wenend de kille nacht door
gekleed innerlijk
met het zwart van rouw
En morgen is er weer
een nieuwe dag
gelukkige mensen passeren mij
ik probeer naar hen te roepen
maar ik hoor er niet meer bij
Ik heb nooit gerealiseerd
hoe gelukkig ik was.
voelde kouds ijs
gezicht door het raam
een blik in het paradijs
ik zie een schaduw
van een vrouw
wenend de kille nacht door
gekleed innerlijk
met het zwart van rouw
En morgen is er weer
een nieuwe dag
gelukkige mensen passeren mij
ik probeer naar hen te roepen
maar ik hoor er niet meer bij
Ik heb nooit gerealiseerd
hoe gelukkig ik was.