Ik moet steeds weer de woorden vinden
voor pijn die in het leven woelt.
De letters dalen neer met harde winden,
ze zoeken taal voor wat mijn hart bedoelt.

Als bladeren die ik maar niet kan vangen.
Opvliegend door de storm van leed.
Ik zoek een zin voor diep verlangen,
een uitweg voor wat 'k nooit vergeet.

De wind zoekt letters in de stilte.
O taal zo rijk, voor mijn verdriet zo arm.
Verwoord mijn pijn in alle kilte
en geef me woorden, diep en warm.

'Heer die de woorden heeft gesproken
met letters die het leven gaf,
maak zinnen van wat is gebroken
en maak mijn schamel woord dan af.'