een stil getuige van Gods werk,
waar elke zondag mensen komen
staat daar een eeuwenoude kerk.
De vloer bestaat vooral uit graven
van mensen, meestal onbekend,
Die kerk is een vertrouwde haven
een fraai historisch monument.
Daar wordt gepreekt, daar zingen koren,
daar wordt gedoopt, daar wordt getrouwd.
Waar eeuwenlang God ons laat horen,
dat Hij heel veel van ons houdt.
Het orgel en de koop'ren kronen,
een prachtig brandgeschilderd raam.
Het is het huis waar God wil wonen
en waar men luistert naar Zijn naam.
De doopvont en de consistorie,
de preekstoel met het ornament.
Het is een kerk zo vol historie,
daar is God eeuwenlang present.
En alle klokken in de toren,
die elke week luidruchtig slaan
om de mens te laten horen
dat Zijn woord nooit zal vergaan.
Op een heuvel tussen bomen,
een stil getuige van Gods werk,
waar elke zondag mensen komen,
staat daar een eeuwenoude kerk.
De houten banken, kandelaren
de altijd zo vertrouwde geur.
Het ging nooit weg in al die jaren,
't ijz'ren hek, de zware deur.
Die kerk, dat is voor mij het teken,
dat God eens naar de mensen zond,
en door de eeuwen nooit bezweken.
Dat is Zijn Eeuwige Verbond.