De golven van de zee

Het leven
Is als de golven van de zee
Heel even
Neem ik je in deze vergelijking mee

In een periode van hoge golven
Voel je je onder pijn bedolven
Niemand heeft jouw verdriet in de gaten
Voel je je eenzaam en verlaten

Dan komt het moment dat je het “vloed” hebt ontbeerd
Voel je dat het getijde zich weer keert
Er is weer een periode van een rustige zee
Voel je weer warmte en liefde, ben je tevree

Kijk dan niet met bitterheid achterom
En vraag ook niet “waarom?”
Probeer ervan te leren en er te zijn
Voor jouw vrienden in getijden van verdriet en pijn

En voel je dat je het tij niet meer keren kan
Zijn juist die naaste vrienden van groot belang
Geef hen de kans om met je mee te gaan
Je kunt dan ook deze golven aan

In perioden van vloed is jouw naaste er
om het getijde te veranderen
Wanneer het getijde bij jou dan weer is gekeerd
probeer er dan te zijn voor anderen

Weet, dat God bij jou blijft bij elk tij
Blijf leven naar de Woorden die Hij zei
Weet, dat God jou doorgrondt en kent
In welk getijde je ook bent

Zo heeft het leven zijn pieken en dalen
En zullen de getijden zich,
net als in ons leven, steeds opnieuw herhalen