Op de wissel van de tijd,
verglijden mijn gedachten
Terug naar wat voorbij is,
kijk ik achterom.
Sporen van intens verdriet,
afgewisseld door oasen.
Verwoordt een verlangen,
naar wat onbereikbaar lijkt.
Het heden vervaagt…….
Zal het ooit verleden zijn?
De pijn van wat voorbij is,
een herinnering?
Ik huil opnieuw. Mijn tranen,
banen zich een weg,
door mijn pijn. Helend,
als olie in een open wond.
Onrustig hart, wees geborgen.
Niets ontgaat Zijn arendsoog!
Gisteren en heden, Hij regeert!
Veilig in Zijn bescherming