De barst werd een kloof

Onverwacht ben ik op zoek
naar jou, in mijn dromen.
Je moet toch ergens zijn
in mijn herinnering,
maar de nacht is donker.

Ik denk je te zien in de verte,
je zwaait me toe
maar als je dichterbij komt
ben je het niet.

Ik denk je stem te horen
meen iets te herkennen
maar er spreken zoveel stemmen
in mijn gedachten.

Tussen al die jaren van
mijn en jouw verleden
is een gordijn gegleden
van vele,vele jaren.

Seizoenen zijn doorgegaan,
ik moest verder
maar jouw leven stond stil
tijd speelde geen rol meer

je lachte, zonder blijdschap
sprak zonder taal
en keek me aan zonder te zien.
De grote leegte.

Ik heb je deze nacht
weer niet gevonden
maar weet
ik blijf je zoeken
altijd en onverwacht.




Dementie/Alzheimer