Hij is getrouwd met de vriend van zijn dromen,
kritiek liet hem echter niet koud.
Zijn ouders zijn niet naar zijn bruiloft gekomen,
ze zeiden: 'Dit huw'lijk is fout.
Een man kiest een vrouw, dat staat in de Bijbel,
een opdracht die God aan ons gaf.'
Het kostte veel tranen en onderling heibel.
Ze wezen het huw'lijk streng af.
Zijn ouders ontbraken die dag van zijn leven.
Het maakte de dag minder blij.
De dominee heeft 't paar Gods zegen gegeven,
maar zonder zijn ouders daar bij.
Zo dreigen ouders hun zoon te verliezen
een niet overbrugbare kloof.
Maar moeten ouders hier werk'lijk voor kiezen?
Hoort dit nou echt bij 't geloof?
Ouders kunnen hun kind respecteren,
wat je er dan ook van vindt.
'Anders zijn' kun je dan ook accepteren,
want je kind blijft je kind.
Heeft je kind andere normen en waarden,
is je kind anders geaard.
De Bijbel vraagt ook om elkaar te aanvaarden
zoals Christus ons heeft aanvaard.