Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Hij heeft mij toch in de moederschoot geweven
gevormd tot mens om op deze aarde te leven?

Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Ik heb toch niet gevraagd om mijn bestaan,
dat zou ik kunnen zeggen, maar dat heb ik nu niet gedaan.

Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Juist op momenten als ik Gods wegen niet meer begrijp,
en ik bij mezelf denk waarom zoveel pijn en strijd.

Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Zou het dan Gods goedheid en genade zijn
die mij zegt ik doe jou geen verdriet en pijn.

Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Dit komt doordat ik door al het lijden heen,
Gods kracht en liefde voel in merg en been.

Daarom word ik niet boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
God is goed en Hij blijft eeuwig trouw,
Hij is de rots waarop ik bouw.

Hij zond Zijn Zoon, als Lam geslacht,
Hij riep het uit “Het is volbracht”.
Daarom word ik niet boos op God,
Hij houdt mij vast en loopt samen met mij op.