Vanuit mijn stille kamer
"wandel" ik weer 
door de Liereman*.

In het verdronken land
zoeken de berkestammen
steun bij elkaar,
geknakt, wat gebroken.
De grassen wuiven,
wat gebogen.

De geur van gagel
en mossen bedwelmt
de watervogels, terwijl
de zon hun nesten koestert.

De Lieremansloop 
verschuilt zich 
onder de struiken
en luistert naar
het kikkerskoor.

De grassen wachten
op de ondergaande zon,
terwijl de "brandende" bomen
rusten in het avondrood.

Alles wordt stil...
Een verdwaald hertejong
verlaat nog snel het pad.

Ergens ver raakt
het avondgebed van
een koekoek de hemel.

De nacht verlangt naar
het maanlicht, dat 
schaduwen tovert,
die dansen, alleen
voor de Heer.

En de tijd staat stil...
Het moeras mag rusten.
Hier, aan de waterkant,
voel ik hoe de hemel
de aarde raakt.

Hier woont de Heer.
Ingetogen, woordeloos,
sta ook ik stil, en bid...

* De Liereman is een natuurgebied in Oud turnhout.