Nog speelt het zonlicht in de groene bomen,
een laatste geste van de zomertijd,
straks wordt het kleed de bomen afgenomen
en woedt de storm in alle hevigheid,

maar nu zie ik Gods hand die door de dagen,
op het palet de mooiste kleuren mengt
en op het doek dat straks zijn naam zal dragen,
een prachtig tafereel tot leven brengt,

soms draagt het zonlicht ons op lichte vleugels
en voelen wij Gods armen om ons heen,
soms rukt de zware stormwind aan de teugels
en breken zekerheden een voor een,

meer dan de bomen is óns kleur gegeven,
van lentegroen naar geel, lichtbruin en goud,
een kleurrijk sieraad in kortstondig leven,
in fasen van de tijd, van jong naar oud,

't is God, die van de blijdschap en de vragen,
op het palet de mooiste kleuren mengt
en op het doek dat straks zijn naam zal dragen,
nog schoner tafereel tot leven brengt.