nachtblauw de hemel
donker de aarde
een graankorrel sterft in de grond
geen enkel geluid
bewegingsloos
waart de zwarte dood in het rond
ze hebben hun liefde begraven
opnieuw gewikkeld in doeken
en weten bij God niet
waar ze het moeten zoeken
twijfels en tranen zijn gezaaid
in de akker waarop men
bloedsporen vindt
een halm licht op
in de morgenstond
en danst overvol op de wind