Aan het begin van de coronatijd
is haar man plots overleden.
Zij bleef achter met 5 kinderen
die door armoede al honger leden.

In wanhoop trok ze naar de stad
om werk te vinden voor wat geld.
De kinderen bleven alleen achter.
Na een paar weken werd dit gemeld.

Gelukkig was één een donorkind
dat recht had op wat eten.
Ze hoefden niet meer te bedelen
God was hen niet vergeten.

De oma kwam toen ze het hoorde
om voor de kinderen te zorgen.
Niemand weet waar moeder is
ze hopen; misschien komt ze morgen.

Een donor uit een ander land
hoorde van hun trieste lot.
Besloot dat zolang het nodig is
er eten is in de eenvoudige pot.

Met rijst, olie, zout en bonen
komen ze deze maanden door.
Soms wordt iets extra’s bezorgd
daar zijn, volgens haar, kinderen voor.

Het is een druppel op de plaat
van ellende die daar heerst.
Maar elk mens die geholpen is,
is er één wiens lot is gekeerd.