In haar uitzichtloze lijden
kon men nog slechts pijn bestrijden,
zo moest zij zich voorbereiden
op de naderende dood
Voor de niet te dragen pijnen
kreeg ze zware medicijnen,
om de pijn iets te verkleinen,
't Was een mens in stervensnood.
Voedsel kreeg ze door een sonde
had gemene doorligwonden
en zo werd ze toen gezonden
naar het plaatselijk hospice.
Zorg op maat werd daar gegeven
voor haar nog kortstondig leven
en zo duurde het maar even
voor men sprak van 'groot verlies'.
Want zij is daar moe gestreden
kalm en rustig overleden,
de familie was tevreden
alles liep geheel naar wens
Het was liefdevol en waardig,
iedereen was even aardig,
de verpleging uiterst vaardig
bij het sterven van een mens
In 't hospice, waar men nog even
kwaliteit geeft aan het leven
sfeer en warmte wordt gegeven
waar Gods liefde wordt gevoeld.
Daar houdt God zich niet verborgen
Hij bereidt de Nieuwe Morgen
terwijl medemensen zorgen
zo heeft God het vast bedoeld.