Als 'n jojo schommelt men steeds heen en weer,
van hoog naar laag en andersom in stemming,
van hoop naar angst, dan weer uit die beklemming
naar 't toppunt van uitbundigheid als sfeer.

Hetzelfde geldt voor Aarde evenzeer,
van overstroming naar vulkaanuitbarsting,
in spuwend vuur en water, als ontlading
van spanning onder 't oppervlak van 't meer.

Ons evenwicht bewaren is niet licht,
het duister focust ons op wanhoop, falen,
het jubelt als het zware schade sticht.

Geef angstgevoel geen kans ons neer te halen,
verwacht en wéét Zijn kracht, Zijn macht, Zijn licht,   *
Hij helpt ons hart in harmonie te stralen.


* Psalm 62: 6-7