't Hijgend hert

Soms
voel ik mij
als 't hijgend hert
juist aan
de jacht ontkomen
alsof
door 't jachtig leven mij
de adem wordt benomen
zo moe
zo moe en afgemat
en dorstig naar
levende waterstromen

Rust maar
bij Mij, zegt dan de Heer
kom maar
zonder te schromen
Hij plaatst mij
bij het koele meer
onder de groene bomen
en daar wordt mij
die zware last
volkomen afgenomen