Mijn hart krimpt zo dikwijls bij pijn
die mensen aandoen zonder te beseffen
dat wij toch van elkaar afhankelijk zijn
kunnen leven zonder ieder te treffen.
Waarom toch steeds weer hoogmoed,
afgunst, wrevel of bijtende spot,
geeft niemand iets om anders goed
bekommerd niemand zich om iemands lot.
Ieder mens vraagt liefde, aandacht
en begrip, maar dat geven lijkt vergeten,
al is 't maar íéts dat pijn verzacht
laat toch een ander aandacht weten.
Een boek leert ons in vele woorden
dat wij voor één Heer allen gelijken zijn
en zo wij naar Zijn stem hoorden
wij bevrijd zijn van dwang en pijn.