Soms zit ik stil en luister naar mijn Heer.
Wat vreemd, Hij lijkt ver weg, ik hoor Hem nu niet meer.
Ik zoek Hem tastend in mijn geest,
Zijn levend Woord, dat zoek ik nu het meest.
Maar waar zijn toch Zijn daden ?
Soms blijf ik naar Hem raden.
 
Het maakt mij moedeloos, zo’n lange dag.
Ik weet niet of Hij mij vandaag wel zag ?
De adem lijkt te stokken in  mijn keel….
Getuigen van mijn Heer, kan ik niet veel.
Ik weet, ik zou nu vurig moeten bidden,
maar ‘k houd mij stil, zo ergens in het midden !
 
Soms duurt die stilte uren, dagen.
‘k Hoor anderen van Zijn hulp en kracht gewagen.
En ‘k denk wellicht:  zien zij mijn Heer dan beter ?
Ik wil wel met ze gaan, hoe ver ook, elke meter,
om samen met al ’t gelovig volk,
zo dicht bij God te zijn, als “Petrus in de wolk!”
 
Wanneer dan plotseling in mij trilt Zijn zachte stem..
Wat een geluk!  Ik hoor Hem !  ‘k Ben van Hem !
Wie God ervaart…die weet Hem steeds te zoeken,
in ’t eigen hart…en liever niet in boeken.
Want God is Geest, Hij laat zich altijd vinden.
Door wie het meest ?  Bedroefden, zwakken, blinden !
…………………………………………………………………………………….
 
Psalm 88 : 2,3,  “Heer God, mijn redder, overdag schreeuw ik het uit.
                            ’s nachts zit ik stil voor U neer. Laat mijn gebed U bereiken.”
 
Psalm 57 : 2     “Wees mij genadig, God, wees mij genadig, want
                            bij U is mijn leven geborgen!”