Soms droom ik van dié wereld,
waar geen rouw en tranen zijn.
Waar mensen nooit meer huilen
om hun vragen en hun pijn.
Maar zolang we in de gebrokenheid
van déze wereld leven,
heeft God ons aan elkaar
en voor elkaar gegeven.
Om tot een hand en een voet te zijn
en soms zonder woorden,
meeleven in elkanders pijn.

Droom (uit mijn eerste gedichtenbundel: Waar het hart vol van is.....Uitg. Freemusketeers)
28 maart 2006
{jcomments off}