Zie ik achterom, op de wond'ren die God deed,
dan wil ik ze alle tellen, opdat 'k er géén vergeet.
Gisteren is voorbij, maar Gods daden duren voort,
veilig in Zijn handen, vertrouwend op Zijn woord.

Vandaag leef  'k uit genade, zo onbegrijpelijk groot,
't is Zijn liefde die mij redde, van een gewisse dood.
Hij schenkt diepe vrede, Zijn Geest woont nu in mij,
vandaag kijk ik naar morgen, zo onbezorgd en vrij.

De toekomst brengt mij Jezus, eeuwig bij Hem te zijn,
straks boven in de hemel, daar vloeit de held're wijn.
Mijn hart is vol verlangen, te loven mijn Redder Heer,
daaraan te mogen denken, geeft heimwee telkens weer.

Heimwee naar de toekomst, de hemelse heerlijkheid,
los van d' aardse zorgen, van pijn en dood bevrijdt.
God Zelf zal bij ons wonen, in 't nieuw Jeruzalem,
'k heb heimwee naar de hemel, ik verlang naar Hem!
Rob van Vlijmen