Voel ik hoe U dicht bij mij bent
Mijn hart zo vol, zo vol met vragen
Waarop U slechts het antwoord kent
Ik moet als mens hierin berusten
Dat ik niet alles kan doorgronden
Dat ik moet dragen, lasten, lusten
Ik, nietig mens, zo vol van zonden
Maar hoe gering ook, mag ik weten
Dat ik van God gezonden ben
Dat ik door Hem nooit word vergeten
Dat Hij al mijn gedachten kent
Dat Hij mij zegt: "Ach lieve kind
Geef Mij je hand, Ik zal je leiden
Je weet toch, dat Ik je bemin,
Dat onze wegen nimmer scheiden..
En is die weg soms moeilijk, smal
Ook dan, voer Ik je langs 't ravijn
Weet steeds, dat Ik je redden zal
Mijn lieve kind, Ik zal er zijn!"