zeeën van tranen uit mijn diepste verdriet.
Tranen van afscheid, in moeite en zorgen,
eenzame tranen, die zie je niet.
Alleen, maar toch altijd samen,
God kent de pijn, Hij gaf Zijn Zoon.
Mijn hand in Zijn hand, dichtgevouwen,
mijn tranen bewaard in een kruik bij Zijn troon.
Als de kruik van Elia, gevuld met olie,
oneindig vloeiend, vredig en stil.
Olie tot leven, elke druppel een wonder,
zalvende olie, geplengd naar Gods wil.
Als de kruiken van Jezus, gevuld met water,
vol van de Trooster, de heilige Geest.
Water werd wijn, het allerbeste,
tot eeuwige vreugde op 't bruiloftsfeest.
Traan voor traan, elk moeizaam gebed,
de diepste dalen van moeite en pijn.
't Is niet voor niets, God houdt ons vast,
want onze tranen zijn als Olie en Wijn!