Ik hoor de haan nog kraaien in mijn oren
Nog zie ik Uw ogen kijkend vol verdriet
U kreeg de slagen en ik was er niet
je hoort bij Hem dat wilde ik niet horen

Nog zie ik Uw blik vol pijn en mededogen 
zij kijken mij met medelij en liefde aan
Nu pas besef ik wat ik heb gedaan
ik heb verloochend, vloekend voorgelogen

Zo vaak verloochen ik U in mijn leven
en hoor het luide kraaien van de haan
Ik weet: ik heb het weer verkeerd gedaan
'k heb U bedrogen, niet de eer gegeven

Ik kijk naar boven, in Uw liefdevolle ogen
U blijft mij trouw, mij telkens weer nabij
U vraagt alleen: Mijn kind houd je van mij
Ondanks mijn schuld blijft U met mij bewogen