Huil maar even...

Ze voelde zich alleen gelaten
Zag haar leven als een straf
Ze kon er moeilijk over praten
Ze dacht, ze is nu beter af

Niemand had het in de gaten
Ondanks hulp van buitenaf
Heeft het toch niet mogen baten
Ze groef bewust haar eigen graf

We wisten het niet van tevoren
Je dochter zat echt in de knoop
Ze wenste nooit te zijn geboren
Ging voor haar leven op de loop

In haar schrijven liet ze horen
Dat ze snakte naar haar dood
Of de Heer haar aan wou horen
Haar wou helpen in haar nood

Je bent geschokt dit aan te horen
Huil maar rustig, 't moet eruit
Voor Hem is ze nooit verloren
Huil maar even lekker lang uit...